Dag 11, do 8/8: Let the games begin.

>>CALGARY -> BANFF<<

We beginnen nu echt te wennen aan de nieuwe tijd en starten wat rustig op. Het ontbijt in het hotel is prima, er is voldoende keus ende variatie. We hoeven vandaag niet erg lang te rijden, dus nemen we de tijd en checken pas rond 11 uur uit. Dan gaan we op weg naar het Olympisch dorp. Het blijkt nog volop in bedrijf en er is veel te doen. We kijken eerst of er een mogelijkheid is om te bobsleeën. Online ging dat niet, maar er is hier nog wel een plekje over 1.5 uur. Helaas kunnen alleen de jongens, want ik ben iets zwaarder dan mag en voor Mirjam is dit iets te. We kijken verder op het park en komen bij het slee-karten uit. Met een stoeltjeslift en slee op wieltjes de berg op en het olympische luge parcours af. Super leuk om te doen, met ook een prachtig uitzicht.

Mirjam vindt dit ook wel wat, want ze kan zelf de snelheid bepalen. We doen drie ritjes en dan is het tijd voor de bobslee. De jongens doen eerst afstand van alle mogelijke aanspraak die ze zouden kunnen doen naar de organisatie en vertrekken dan in een busje naar de bobslee. Wij lopen naar een bruggetje bij bocht 10 en kunnen zo een aardig stukje van de baan zien. Blijft toch mooi dat dit de baan is van de Olympische spelen van 1988. De speaker kondigt de rit Niels & Bas aan en meldt even later dat ze onderweg zijn. Niet lang daarna zien we ze de bocht om scheuren. Het gaat knap snel en het is niet eenvoudig foto’s te maken. Ik probeer het toch en ben zeer blij met het resultaat. Het gaat wel super snel, zeker met het geluid van de bobslee erbij. Met de helmen lastig te zien wie nu wie is. Doordat Bas en Niels vooraan zitten kunnen we ze in ieder geval op de foto zien en weten we dat ze erin hebben gezeten :-). De hele rit duurde maar liefs 46.49 sec, waarbij ze een snelheid van dik 82 km/h hebben gehaald. Nou is dat wel logisch, want de bestuurster zit dan ook in het olympische bobslee team van Canada en heeft vorig jaar nog met de spelen meegedaan.

Na dit race spektakel gaan we op jacht naar een lunch, het is immers al tegen 2 uur aan. De subway wordt als favoriet aangemerkt en blijkt vlak bij te zitten. Na wat gehannes met het juiste broodje en de juiste spullen erop heeft iedereen zijn/haar favoriete broodje en vervolgen we onze weg naar Canmore, waar de vandaag gaan slapen. De receptie van het motel is nog tot 4 uur gesloten, dus gaan we het dorpje maar even bekijken. Het is een echt skidorp en toch enorm druk in de zomer. In de categorie kijken, kijken, niet kopen lopen we nog even het kleine marktje over, waar vooral de afmeting en hoeveelheid van het fruit opvalt. Tegen de kersen zou je in NL snel klein appeltje zeggen en de bak met blauwe bessen is zelfs voor een groothandel nog aan de forse kant.

Het motel is wat ouder en ziet er leuk uit, met veel bomen aan de ene kant en een snelweg aan de andere kant. We hebben ook met zijn 4-en 1 kamer, want het is hier enorm druk en prijzig. Op advies van de receptioniste gaan we bij een locale italiaan eten. Wow, wat een lekker eten kan die maken zeg. De jongens krijgen de pizza niet op en de pasta en de steak zijn goed op smaak. De deserts bestaan uit een keuze van taartpunten, we slaan over. Terug in het hotel boeken we de berggondel voor morgen ochtend met ontbijt. We moeten dan wel vroeg het mandje uit, maar dat hebben we er wel voor over.