Dag 18, De grootste koper leverancier


Butte, 4 aug 2022

In het begin van de nacht hoorde wij een geluid alsof kinderen aan het spelen en lachen waren. Na een klein onderzoekje buiten, kwam het uit het bos en ook af en toe ’s nachts. Navraag liet weten dat het wolven of coyotes waren. Een bijzonder geluid. Wij hebben in ieder geval lekker geslapen en met het daglicht ben ik weer teruggegaan naar het huisje, om de blog online te zetten en wat te internetten. Ook komen de huishonden mij vrolijk begroeten, dus die moeten ook een flinke knuffel hebben en er moeten wat takken worden weggegooid. Ik onderga het maar.

Another breakfast in Amerika

Vandaag hebben we het exploren van de stad Butte op het programma staan. Eerst pakken we nog een mooi verstopte cache en al snel scoren we in Butte een lekkere icekoffie bij de Starbucks.

Mooi verstopte cache

Nu staat Butte alom bekend om de grote kopermijnen, zo leverde ze op het hoogtepunt 20% van de wereldwijde productie. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik het nog niet wist, maar nu wel dus. Een logische stap was het bezoeken van een mijnmuseum. We hebben geluk, want we kunnen ook nog mee met de underground tour die over een goed uurtje start. Het museum blijkt een waar openluchtmuseum te zijn en wordt knap onderhouden. Het is echt leuk om alle huisjes eens rustig te bekijken en als snel is het uur om en start de toer.

De tourgids is iemand die ook echt 38 jaar in de mijn heeft gewerkt, waarvan zo’n 4 jaar onder de grond. Het blijkt ook een goede verteller, hij leidt ons beeldend door het museum heen en geeft een goed beeld hoe het er allemaal aan toe ging. Dan is het tijd om ondergronds te gaan. Ook daar weer prachtige verhalen van het harde werk, maar ook de grappen die onderling werden uitgehaald. Mooi is ook de evolutie van het naar buiten vervoeren van de gedolven brokstukken. Eerst in een karretje met de hand daarna met ezels, omdat paarden niet goed konden aarden onder de grond. De ezels bleven zo’n 6 jaar onder de grond en daarna werd het werk te zwaar. Er is een mooie ranch voor ze gebouwd, waar ze hun pensioen konden doorbrengen. Geen slager werk dus. Na de ezeltjes kwamen de elektrische karretjes. Hetzelfde principe als een Tesla, alleen iets anders uitgevoerd.

Na deze leerzame rondleiding pakken we buiten de poort nog een cache op en gaan weer via de Safeway terug naar het huisje. Het is inmiddels al aan het einde van de middag, dus onderweg eten we beiden een half broodje en niet veel later als we terug zijn gaan de vlammen onder de BBQ. Heerlijk om zo lekker te dineren in alle rust. Geleerd van gisteren gaan we maar eerst de blog bijwerken, nu het nog licht is. We moeten ook niet al te laat naar bed, want morgen staat een drukke dag op het programma, die moet eindigen bij de old faithfull geiser in Yellowstone.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *