Glacier NP Sunrise Inn – Helena, 2 aug 2022
Voor de laatste keer deze vakantie worden we wakker in Glacier NP. Ontbijten doen we met het laatste broodje en al snel zijn we op weg naar de uitgang van het park. Net buiten het park is namelijk een leuke hike (Bever Pond Loop) van een goede 5 km die wij willen gaan lopen.
Het is een mooie hike door weide en bos heen. De hoogteverschillen zijn ook goed te doen, in ieder geval niet heel erg stijl. Buiten wat vogels en een bergmarmot (denken wij) zien we niet al te veel wildlife. Het mag de pret niet drukken. We komen gelukkig wel langs de pond en op het hoogste stukje van de heuvel, waar we een prachtig uitzicht hebben.
Ook vallen de vele dode bomen door het kevertje op. Drie jaar geleden waren die er ook al, gelukkig zie je nu dat de natuur ervoor zorgt dat er weer nieuw groen opkomt. De hike eindigt met een herbouwde ranger hut uit 1913, de eerste in Amerika zo lezen wij.
De auto laten we stoppen bij het entree bord van Glacier NP, daar moeten we toch wel even mee op de foto. Gisteren was het er erg druk, nu een beetje. Ook wel weer handig, want iedereen helpt elkaar om een mooie foto te maken en zo kunnen we tevreden ons pad vervolgen.
We rijden door een bijzonder landschap van heuvels met daarop hoofdzakelijk gras (geel, groen, donkerbruin) en vee. Toch ook wel weer mooi, daarbij wanen we ons regelmatig in een achtbaan als de weg vrij stijl omhooggaat en je op de heuvel pas ziet dat de weg gelukkig gewoon doorloopt. Ik geniet, Mirjam doorstaat het.
Het is al wat later op de dag als we wat willen lunchen en we stoppen in het gehucht Dupuyer. Wellicht is dat zelfs al een te groot woord voor een paar huizen en een stacaravan, maar er is een restaurant: Buffalo Joe’s. Echt een leuk cowboy/ cowgirl ingericht restaurant, waar ze ook de airco hebben ontdekt. Man, wat een kou. Gelukkig is het er gezellig en hebben we er lekker gegeten. Er is ook WiFi, dus meteen wat geo-caches opgezocht die we direct na de lunch oppakken. Ze zijn snel gevonden zodat we met flink wat gas op de lolly (je mag hier 80mph=130km/h) naar Helena kunnen zoeven.
In Helena hebben we een mooi IHG-hotel met airco. Wel een heel contrast met de oudere hotels van het National Park, de afwisseling maakt het allemaal extra leuk. Eten doen we in het nabij gelegen Applebee’s. Na Mirjams ervaring van een paar jaar terug niet de eerste keus maar dichtbij, goede reviews en een tweede kans hoort erbij. Het bevalt prima. We eten er lekker en drinker er ééntje op Tristan, die nu eindelijk ook een draft biertje in de States mag bestellen. Hij is niet de enige die vandaag jarig is, want er wordt een paar keer hard geklapt en wat militaire drill teksten opgedreund, wat eigenlijk veel leuker is dan het valse gezang dat je vaak in een restaurant hoort. Op weg naar het hotel nog twee caches geprobeerd, maar beiden niet gevonden. Morgen nog maar een keer kijken met de GPS, want de telefoon is toch iets minder nauwkeuring merk ik. Het is voor ons genoeg om terug te gaan en zo lekker te gaan slapen.
