Glacier NP Lake McDonalds – Many Glacier, 31 juli 2022

Nadat ik de F1 in Hongarije via de internet radio heb gevolgd gaan we ontbijten. Een groot verschil met gisteren, we zitten buiten, op een houten bankje, midden in een National Park. Het ontbijt is een BYO, bring your own. We smullen van onze broodjes met boerenkaas en vleeswaar. Hoewel we vanavond ook in Glacier slapen, hebben we nog een flinke rit voor de boeg van zeker 2.5 uur voor de boeg. We beginnen met terugrijden naar Apgar village, waar we een kleine hike (Oxbow Trail) lopen naar een mooi meer en in het dorp rondkijken. Hier zijn de waarschuwingen voor beren wat ernstiger dan elders, dus kopen we ook maar een busje bearspray, stevige pepperspray die een eventuele boze beer even bezig moet houden.

Dan op weg naar ons volgende hotel, dat te bereiken is over de mooie scenic route met de pakkende naam: “Going to the sun road”. Het is een prachtige route die eindigt als pas door puntige en ruwe rotsgebergte. Eerst lopen we nog de Johns Lake Loop, waar we dwars door het bos heen lopen, langs verschillende watervallen, die het overigens goed doen. Na deze hike zijn we toe aan de lunch, maar we blijken niet de enige te zijn en moeten uitwijken naar een plekje bij het water, naast de weg. We vinden er een mooie, grote steen waar we lekker op kunnen zitten en genieten van onze BYO lunch.

Aan het einde van de pas stoppen we om de gehele pas te fotograferen en stuiten ook op wat berggeiten die, wat logisch is, op de berg zitten, maar er is er ook één die vlak bij ons wat rondstruint en zich als een mannequin laat vereeuwigen. Het hotel blijkt een mooi ende oud gebouw te zijn, waar we heel vriendelijk ontvangen worden. Omdat we geen voorkeur hebben, zoekt de hotelmedewerker een mooie kamer voor ons uit en dat is het zeker. Veel authentieke zaken, maar wel netjes en een enorm bad op pootjes. Helemaal mooi is dat er ook een balkon bijzit met prachtig uitzicht.

Voordat we gaan eten, het is immers al goed zes uur, gaan we op pad om in het schemer wat wildlife te bekijken. Al snel spotten we een groepje auto’s en staan we eigenlijk iets te dicht bij een zwarte beer. Die houdt ons wel in de gaten, maar gaat gewoon zijn eigen gang. Ik maak er ook een film van en heb nu eindelijk een wilde beer die aan het schijten is op film. Wie wil dat nou niet. We hebben het beestje zo goed kunnen zien en fotograferen, dat we het wel genoeg vinden en terug gaan om te gaan eten.

Voor het eten moeten we een half uurtje wachten, dat we gewoon op onze kamer kunnen doen. We eten met prachtig uitzicht op het meer en wat bergen en Mirjam kiest een heuse krab-burger en ik neem een bizon burger met chili. Bleek dat ze chili con carne als saus voor de burger gebruiken. Best lekker eigenlijk. Daarna drinken we nog wat op het balkon en gaan, na een badje, op één oor.