Port Townsend – Shawnigan Lake, 20 juli 2022
Zonder wekker lukt het ons om goed voor achten aan het ontbijt te zitten. Een standaard Amerikaans hotelontbijt. Zelfbak wafels, English muffin met zelf meegenomen boerenkaas etc. Een prima start van de dag en we moeten een beetje vort maken, we hebben een boot te halen.
Eerst maar even shoppen bij de Walmart. We hebben geen koelbox meegenomen en er lijken alleen maar hele grote te staan. We vinden na even zoeken een mooi, handzaam model en vliegen door de winkel voor de noodzakelijke spullen: DrPepper en Turkey met honing. Niets autistisch is ons vreemd. Uiterlijk 11:45 moeten we bij de boot zijn, die een uur later zal vertrekken, we hebben nog een kwartier over blijkt. We gaan de grens over, dus dat uur wordt gebruikt om de nodige controles te doen.
De overtocht duurt 90 minuten en we worden getrakteerd op een paar mooie sprays van de walvissen en hier en daar een kleine glimp van de beesten zelf. Een mooi tripje dus.
Eenmaal in Canada sluiten we aan in de drive-in voor de douane en immigratie. Het gaat niet al te snel en 45 minuten later kunnen ook wij aangeven niets geks van plan te zijn en mogen we Canada binnenrijden.
Na de drukte in Victoria, stoppen we nog even bij een Whole food om iets lekkers voor de BBQ te halen. Vandaag slapen we immers off-grid, ver bij de bewoonde wereld vandaan. Wij zijn dus op ons zelf aangewezen. Na wederom een mooi ritje over de wegen van Vancouver Island, nemen we de laatste afslag naar de Marbel Hart Range. Het asfalt gaat over in een dirt-road en we rijden dwars door het bos, totdat wij bij een slagboom aankomen met private property, stay out borden erop. De boom zit op slot, toch maar even bellen. Het blijkt een soort escape room te zijn, achter het bord zit een kastje waar de sleutel van het hek in zit. Superleuk en we genieten van de verdere route, dwars door het bos met vele kuilen. Na een kilometer of vijf komen we bij een boerderij met een hoop dieren en ons huisje. We hebben een accu voor de waterpomp en twee lampjes en ’s avonds gaat het aggregaat even aan om alles bij te laden.
Na een rondje door de dierentuin genieten wij in alle rust van een heerlijke BBQ. Alhoewel rust, die dieren laten wel graag merken dat ze er zijn. Prachtig is ook de volledig zwarte haan met zijn vier scharrels die een beetje bij ons blijft rondhangen en luidkeels te pas en te onpas laat horen wie hier de haan is. Hun slaapvertrek blijkt vlak naast ons huisje, vandaar dat zij alvast hierheen waren gekomen, terwijl de andere kippen en haantjes naar hun eigen huisje gingen.
