van Wijck on the road again

Alle blogs van onze reizen

Dag 9, Weer de bewoonde wereld in. (Yosemite – Fresno)

Zonder mechanische wekker worden we op tijd wakker en merken net als gisteren dat onze beentjes nog wat anders aanvoelen dan normaal. Nu is het wel zo dat als je even loopt het wel weer gaat, maar je staat als een oude bok op. Buiten dat voel ik mij gelukkig ook al weer een stuk beter, als heb ik nog wel een goede verkoudheid.
We beginnen met een verfrissende douche en een goede koffie uit de village. Met de broodjes die we nog hebben bouwen we een lekker ontbijtje op de boomstammen bij onze tent.

ons tentje

Dan is het inpakken geblazen want het park zit er weer op. Het gaat vandaag ook boven de 40°C worden, dus kijken we ook weer uit naar een kamer met airco. Als we alles ingepakt hebben maak ik nog even de achterbuurman wakker. Een vriend van hem had onze oplader geleend en die willen we wel graag terug voordat wij weg gaan. Excuus alom en na een flinke zoektocht kwamen alle onderdelen boven water. Het was nogal wat chaotisch in dat tentje. Nadat we alles weer in de auto hebben gezet, leveren we de sleutels in en rijden we door het nog best wel rustige Yosemite heen, op weg naar de uitgang. Een deel van de route rijden we hetzelfde als de bus van 2 dagen geleden. Het blijft allemaal prachtig en het is leuk om nu te weten wat een mooi bos is en wat nog wat werk nodig heeft.

Als we het park uitrijden, rijden we nog langs een dikke file van allemaal mensen die het park in willen. Je moet tegenwoordig een dag gereserveerd hebben om met de auto het park in te mogen en dat moet natuurlijk wel goed gecontroleerd worden. Wij zijn in ieder geval blij dat het ons bespaard is gebleven. Langzaam veranderd de route van bos naar bruine, dorre vlaktes. Op zich wel mooi om te zien, al is een groen kleurtje op de wangetjes van de plantjes ook wel prettig. We hebben in ieder geval een mooie rit en rijden na het middaguur Fresno binnen, onze overnachtingsplaats voor vannacht.

Hier heb je m nog nodig met de slechte ontvangst
Hier heb je m nog nodig met de slechte ontvangst

Bij het hotel blijkt onze kamer nog niet schoongemaakt te zijn, of we een uurtje later terug konden komen. Uiteraard geen probleem, we waren er immers voor de tijd dat de kamer beschikbaar zou zijn. We gaan op weg om nog wat boodschappen te doen als we een beetje zitten te babbelen over wat we voor lunch zouden wensen. Laten we nou, oh toeval, langs een iHop (International House of Pancakes) rijden. Nou die kennen wij wel en al snel staat de auto daar op het parkeerterrein.

We bekijken de menukaart en vinden 4 pannenkoeken toch echt way too much. Zonder enige schaamte slaan we het menu open bij de 55+ sectie en kiezen daar onze lunch uit. We hebben dat tegeltje immers gehaald en dan zullen we het gebruiken ook. Nu blijkt ook dat nog ietwat aan de ruime kant te zijn, maar dat boeit ons niet en we laten staan wat we niet meer willen. Na deze lekkere all american pancake kopen we nog wat blikjes bij de Walmart en gaan we weer naar het hotel. We konden immers een half uur geleden al in onze kamer.

55+ menu

Bij het hotel aangekomen bleek dat toch niet helemaal te kloppen. We moesten toch echt nog langer wachten. Nouja, dan maar op weg naar een Laundromat om een wasje te doen, want we zijn hier nu al een goede week en we hadden genoeg kleding die weer een reiniging konden gebruiken.
Weer terug bij het hotel worden we uiterst vriendelijk ingechecked en hangen we de was nog even uit en pakken alles opnieuw in. Want door die beren moesten we de dingen een beetje door elkaar gooien en dat willen we natuurlijk graag weer netjes hebben. Daarna lezen we nog wat en is het al weer avond.

Voor het diner kiezen we de keten Outback Steakhouse op. Nog nooit geweest (geloof ik), maar dat was helemaal prima. Mirjam kiest de combi van een steak met kokos garnalen en ik neem een steak met spare-ribs. Het smaakt prima, goede service en ik zie nog wat dingen van de Formule1 op de grote schermen. De uitslag ken ik al, maar de F1tv app werkt hier niet, ook niet met een VPN naar NL. Maar zo zie je ook genoeg en dat met heerlijk eten en een mooie IPA op tafel. Mirjam drinkt haar eerste wijntje in de States dit jaar want dat is eerder, met het griepje, nog niet gelukt. Na het eten zoeken we nog 2 geocaches en daar blijft het bij want wij kunnen ze niet vinden. Wellicht morgen een nieuwe poging.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *