van Wijck on the road again

Alle blogs van onze reizen

Dag 8, Pooltime (Yosemite)

bezoek tijdens het ontbijt

Na een lekker nachtje in ons tentje worden we langzaamaan wakker. Bij het letterlijk opstaan merken we toch wat protest van onze benen. De spiertjes moeten het trippeltje van gisteren nog even verwerken.

We maken een broodje klaar en gaan naar de village voor een kop koffie. We vinden een lekker plekje op de veranda en 2 schommelstoelen. Een prima plek om rustig te ontbijten en wat te lezen. Het loopt al tegen het eind van de ochtend als we uiteindelijk de shuttle opzoeken op weg naar de Yosemite Valley Lodge.

Bij de Yosemite Valley Lodge is ook een zwembad, waar we eerst maar even gaan kijken. Het blijkt een groot zwembad te zijn met uitzicht op een waterval, dikke gladde Yosemite rotsen en bomen tot letterlijk aan de rand van het zwembad. We vermaken ons er prima en voor we het weten is de middag om.

De shuttles rijden tot 10uur ‘s avonds dus besluiten we om hier iets te gaan eten. Het uitzoeken van het juiste restaurant vergt wat zoeken. We hebben geen zin in een steak van usd 65, dus die valt af en Mirjam lijkt een gyros broodje wel wat, maar ik heb meer zin in een bordje met iets. De bar blijkt precies dat te hebben en we zitten niet veel later aan een ietwat pittige pulled pork, pulled chicken en sla etc. We slaan het aanbod van een doggybag beleefd af en genieten van het mooie park in de schemering. Terug bij de tent is het nog even licht genoeg voor een puzzel en daarna het typen van de blog van gisteren. We zijn nog even getuige van wat er kan gebeuren als ouders hun kind zonder luier op bed leggen om na het douchen nog even in te oliën en het kindje op hetzelfde moment besluit te gaan poepen. Gelukkig zagen we niets van het event zelf, maar was het duidelijk wat er gebeurde. Niet prettig in een tentje met geen voorzieningen in ieder geval.

Dan is de dag alweer voorbij en gaan we slapen. Tenminste, ik dan want Mirjam volgt nog even een dikke relationele ruzie, eindigend met het vertrek van een dikke auto. Niet onze buren overigens, daar bleek het kind ‘s nachts iets te willen en dat met wat gehuil liet blijken. Ik heb het maar deels mee gekregen, Mirjam had er last van.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *