Vandaag is Mirjam als eerste wakker en dat moet iedereen dan ook meteen weten. In Nederland is namelijk wereldburger Lars erbij gekomen en Annemieke & Tim hebben een MMS gestuurd. Erg frustrerend, want het ontvangen van de foto en alle tekst is met een trage internet verbinding een hele opgave. Eindelijk kunnen we moeders met Lars in volle glorie bewonderen, het is een lief kind :-).
Er zit geen ontbijt bij het hotel en we hebben eigenlijk geen zin in een Amerikaans ontbijt, dus gaat de koelbox mee naar het dakterras van het hotel, waar we op een hele mooie plek kunnen ontbijten.
Voor tienen checken we uit en gaan we via canyonlands naar Green River, een dorpje vlakbij Arches.
De eerste bestemming is de Valley of the Gods. Een verkleinde versie van Monument Valley. Veel minder bekend en daarom komen we ook veel minder toeristen tegen, we zagen in de 17 mijls route slechts 4 auto’s, dat zegt genoeg lijkt me. Ook hier weer wat creativiteit nodig om de verschillende objecten te benoemen, al is de oorlogsboot op het bijgesloten plaatje wel duidelijk zichtbaar.
 |
| Oorlogschip in Valley of the Gods |
 |
| Uitkijkpunt over Needles in Canyonland |
 |
| Needles: Wooden Shoe |
Het is een flink eind rijden van de “snelweg” tot de ingang van het park, toch zeker zo’n 45 minuten. Eenmaal in het park aangekomen picknicken we bij een kampeertafel en gaan het park verder bezichtigen. Wij krijgen een heel ander stuk natuur te zien dan wij al eerder hebben mogen aanschouwen. Dit keer gelige rotsten, met ronde bollen op torentjes (de needles) met relatief veel groen erbij. Wij zijn blij deze detour gemaakt te hebben zodat we ook dit eens in het echie te zien.
 |
| Een vis is geen vis |
In Green River aangekomen blijkt het een ghost town in wording te zijn. Het lijkt erop dat wij de enige gasten in het hotel zijn, het is in ieder geval niet volgeboekt. De kamer is groot en schoon en we betalen niet de hoofdprijs, dus is het al snel in orde.
We willen wel gaan eten dus gaan de city in. Nou, dat is wat: veel huizen en winkels staan leeg en zijn verwaarloosd. We gaan op weg naar het food center bij de I70 en stoppen iets eerder bij een tentje dat er redelijk uitziet, een huifkar op het dak heeft staan en de letters Restaurant. Eenmaal binnen ziet het er en stuk beter uit en het eten is erg lekker. Dat hadden we niet zomaar verwacht, gezien de buitenkant.Eenmaal terug in het hotel gaan de jongens zwemmen in het hotelbadje en gaan we op stok. Niet zonder nog een visje (zoutje) te snoepen uit een mega pak.
