Gold River, 22 juli 2022
Vandaag een relax dag, we hoeven niet te verkassen. Ik ben al op tijd wakker en ga naar boven om een bakkie te scoren en betere wifi. De site (die je nu leest) werkte niet goed en moest ik van scratch opnieuw opzetten. Nu je dit leest weet je dat het gelukt is. Na een poosje is Mirjam ook wakker en hebben we een heerlijk ontbijt in het hotel. Niet dat het hier zo spannend is, dat wisten wij nog van de vorige keer en hebben nu wat vleeswaren en bagels meegenomen voor een top ontbijt.
Op het programma staat een trip naar Tahsis, een havendorp zo’n 66km verderop. Wel een rit van goed 2 uur over een gravelweg. Het blijkt een leuke route te zijn, waarbij er veel natuurschoon te zien is. Er zijn ook een aantal, zeker te bezoeken punten gemarkeerd, die bewaren wij voor op de terugweg. Eenmaal in Thasis, zien we al snel dat er niet al te veel te beleven valt en als we wat beter kijken klopt deze eerste indruk volledig. In de verte spotten we wat parasolletjes en besluiten daar wat te gaan drinken. Het weer is inmiddels perfect en op het terras, boven het water, in het zonnetje aan de koffie denken wij maar aan een ding: “Het leven is goed”.
Inmiddels komt de eerste buit binnengevaren. Een oud mannetje heeft wat mooie zalm gevangen en start aan het schoonmaken van de zalm. Dat gaat op een manier die duidelijk laat zien, dat het niet zijn eerste zalm is die hij schoonmaakt en op een manier die doet vermoeden dat het wel eens de laatste keer zou kunnen zijn. Wij besluiten in ieder geval daar met een visje te gaan lunchen, want het ziet er goed uit. Ondertussen komen er meerdere bootjes terug met recreatieve vissers, die maar wat graag pronken met de buit. Een heerlijk schouwspel, moge de grootste winnen, “It’s the size that counts” nietwaar.
Dan is het toch alweer wat verder in de middag als wij besluiten weer terug te rijden. Nu stoppen we wel bij een aantal aangegeven punten, maar heel wild worden we er niet van. De grootste boom blijkt al even geleden te zijn neergegaan en de painted rock…tja…. We kunnen in ieder geval genieten van de mooie rit terug en scoren en passant ook een paar caches en een maar DNF (did not find). Nu liggen er hier best wel wat caches, er kan zo een paar maanden tussen het vinden zitten en dan doet de natuur ook zijn werk goed. De speurneus goed opzetten dus.
Als wij in Gold River aankomen, moeten we nog opschieten om iets te kunnen eten. Gelukkig zijn we op tijd in het nieuwe tentje en vinden een lekker plaatsje buiten. Het eten is lekker en het bier superieur, maar wat had je anders verwacht van deze brouwer. Dit keer is het na het eten wat omhooglopen, toch zijn we snel bij het hotel. Na nog wat lezen en bloggen is het tijd om te gaan knorren.