We worden wakker in een frisse kamer. Overdag is het zeer aangenaam met zo’n 23 oC, maar in de nacht loopt het terug naar een graadje of 10, met een een open raam wordt het in de kamer dan ook wel frisjes.
Het ontbijt is in de vorm van een ontbijtbuffet met uitzicht op het Lake Yellowstone. Onze tafel achterburen van Wyk blijken te heten. Zijn overgrootvader kwam uit 5 huizen. Aardige mensen uit Colorado Springs bij Denver en we krijgen meteen wat tips voor onze twee dagen aldaar. Niels heeft ondertussen eindelijke zijn los zittende kies volledig eruit weten te werken en toont deze trots aan alle Wy(c)ken.
Rond 11:30 gaan we op weg naar de “old faithfull”, die de naam te danken heeft aan de regelmatigheid waarop het kokende water het luchtruim ingeslingerd wordt. Daar aangekomen blijkt dat er meer mensen op dezelfde gedachte zijn gekomen en dat op dit moment wilden uitvoeren. Geen parkeerplek te krijgen. Mirjam, Niels en Bas stappen uit en ik ga de auto ergens parkeren. Ik kan nog net de laatste spetters meemaken maar de rest van de familie heeft alles kunnen zien en filmen. We besluiten een ijsje te halen en op de volgende uitbarsting te wachten die over 90 minuten gepland is. Ook hier zijn we niet de enige die een ijsje willen halen (we zien de andere van Wyken ook nog in de lange rij), maar het ijs is lekker en we zijn nog ruim op tijd voor de ouwe betrouwbare die zich weer van zijn mooiste kant laat zien.
Daarna besluiten we weer naar het noorden van het park te rijden, een flinke rit maar nu over andere wegen en we willen beren zien die zich vooral daar ophouden. Als we even rijden komen we langs damp met prachtige kleuren zodat we de auto parkeren en al wandelend zeer mooie kleuren te zien krijgen waar de grootste caran d’ach kleurpotloden doos bij verbleekt. We zijn blij met deze verrassing en de pret is compleet als we kort daarna 2 Elken (grote rendieren) zien die een badje nemen in het meer. Grappig gezicht, want ze blijven er een poosje in staan badderen.
We zijn al bijna bij de noord oost uitgang terwijl de klok 18:00 heit als we een paar groepjes auto’s zien staan en een hoopje mensen die naar 1 richting kijken.
Daar zit iets, dus we proppen onze enorme bolide tussen de anderen en vragen waar we moeten kijken. De richting wordt netjes aangewezen en we zien door de telelens inderdaad een paar beren die een ‘s middags gedode Bizon aan het verorberen zijn (dat laatste moeten we geloven, want zien doe je het niet achter de bosjes). We hoeven niet bang te zijn dat we aangevallen worden door de beren want bovenstaande foto is met maximale zoom en op de PC uitgeknipt en vergroot, maar de beren kunnen ook van het lijstje worden gevinkt dat bij elk dier door Bas ernaast wordt gehouden.
Op de terugweg spotten we nog vele dieren, het is immers in de vroege avond en dan zie je wel het een en ander. Leuk om te zien hoe een groepje Bizons het water overzwemmen en allemaal op de kant een klein spurtje nemen om zich daarna bij het groepje lekker uit te schudden. Een enorme file bij de andere Bizons doet ons besluiten terug te keren en een dorp eerder te gaan eten. In het donker rijden we terug naar onze lodge wat nog veel moeite kost omdat je erg op moet letten of er geen wild over steekt.
Om 23:00 liggen de mannen pas op bed, wij gaan nog een wijntje drinken die al op het ijs staat.
