We hebben de wekker gezet om op tijd in Mount Rushmore te zijn waar de presidenten in de rotsen zijn uitgehakt. Op het internet hebben we gezien dat je daar ook kunt ontbijten met uitzicht op de presidenten en aangezien het zondag is zal het vast wel druk worden. Bij het opendoen van het gordijn van de hotelkamer blijkt dat het regent, da’s balen. Het weer op internet bekeken en het wordt gauw droog met een temperatuur van rond de 30, dat geeft de burger weer moed.
Het is een half uurtje rijden en dan mogen we de parkeergarage van de toeristische attractie in.
Op de ontvangen informatie kunnen we niet zo gauw vinden dat je er ook kunt ontbijten dus gaan we maar een stukje het park in. Prachtig toch weer hoe die Amerikanen dat eervol neer te weten zetten. Een lange laan met zuilen en aan iedere zuil 4 vlaggen van de verschillende staten. Daarachter kun je de 4 presidenten zien die belangrijk waren in de eerste 150 jaar van Amerika George Washington (de 1e), Thomas Jefferson (hij kocht het Louisiana territory van de Fransen en verdubbelde de toenmalige USA), Theodore Roosevelt (grondlegger industrie van Amerika) en Abraham Lincoln (hield het volk bijeen tijdens de burgeroorglog).
Net daarvoor zit een restaurantje waar je inderdaad kan ontbijten. Gelukkig maar, want het maagje knort toch wel weer. Mirjam, Niels en ik nemen het Rushmore Memorial breakfast dat geheel Amerikaans van aard is: aardappelen, kaas omelet, bacon/sausijs en biscuit/gravy. Voor Bas is die uitdaging te groot en hij kiest voor een enorme kaneel rol.
Daarna lopen we de route onder de koppen en gaan we op weg naar Lusk. We komen langs Crazy Horse Memorial waar ze een rots omzetten in een indiaan(Crazy Horse) met een paard. Het is erg indrukwekkend aangezien ze het langzaam stukje voor stukje afhakken (wel met dynamiet) en dat de sculpturist (of hoe je zo iemand mag noemen) zijn hele leven eraan heeft gewerkt en al dood is voordat het echt zichtbaar werd. Hij is begonnen in z’n eentje en moest iedere keer de stijle trappen op en af lopen om aan het werk te gaan of de compressor, die beneden stond, weer aan te zwengelen. Zijn familie (hij had tijd over om 10 kinderen te maken) neemt het werk over in hetzelfde tempo.We zien ook een film van de werkzaamheden en dat geeft een goed beeld van hoe het in zijn werk gaat. Op de foto zie je een voorbeeld hoe het moet worden en hoe de berg er nu uitziet.
We eten onderweg voor en bank in Edgemond waar we op mooie stenen zitten, die waarschijnlijk in de omgeving zijn gevonden.
Edgemond kan overigens gerust een spookstad genoemd kan worden. Die paar mensen die er leven, doen dat volgens mij stiekum niet…
Eenmaal in Lusk blijkt dat we een leuk motel hebben geboekt met een aparte kamer waar de kinderen slapen. De pool ziet er ook aantrekkelijk uit, dus gaan we lekker lang zwemmen.
