We gebruiken deze dag van niet reizen optimaal om lang uit te slapen, tenminste drie van ons. Ik heb nog steeds last van mijn rug en was daarom al voor zessen al opgestaan om maar even lekker de ochtendgloren in te toeren. Na een stop bij een Dunkin’ Donut shop voor een koffie en een blueberry bagel. Opmerkelijk hoe druk het daar overigens is en hoeveel mensen de donut als een proper ontbijt nuttigen. Dan lekker de rugverwarming aan in de auto en lekker toeren richting mount Washington in de hoop nog wat leuke dieren tegen te komen. De rit is zeer mooi in de ochtend, maar meer dan een setje kalkoenen en een verdwaald vogeltje komt ik niet tegen. Opeens rijd ik vrij stijl omhoog en sta ik als enige bij Cathedral Ledge, dat zal later op de dag vast een stuk drukker zijn. Een prachtig uitzicht over de vallei, met een vaal ochtendzonnetje erbij, Super. Nu ik er toch ben doe ik ook maar een geocache en omdat het kan neem ik de rechte weg. Ik loop echter wel om de bomen heen, want dat is me toch wel iets te gortig. De cache blijkt een mooie munitiebox te zijn die in een minigrotje is verstopt, altijd leuk. Weer terug naar de cottage kijk ik nog even verlekkerd naar een skiliftje die aan het proefdraaien is voor het wandelvolk. Er is weinig nodig om de berg volledig in het wit voor te stellen en daar lekker over de piste heen te knallen. Met de 16°C in de ochtend blijft het helaas bij de gedachte. Onderweg scoor ik nog een lekker broodje, zodat we weer midden in de natuur kunnen ontbijten.
Van de eerder bedachte hike komt niet veel terecht, het animo is te beperkt. Wel gaan we naar Conway Noord, om te kijken wat er in de opgezette tenten gaat gebeuren. Het is een markt met veel kunst en fondsen werving. Leuk om over heen te lopen, zolang je maar door kan blijven lopen. Dat lukt ons aardig. Niels vindt het dan allemaal wel gesneden en wil gaan shoppen. Toch wordt er democratisch besloten dat we hier een paar caches gaan zoeken. Tijdens het kleine wandelingetje door het dorpje heen op weg naar de cache resulteerden de zonnige gezichten en het regenwolkje dat erachteraan sjokte voor een mooi regenboogje. Toch was de regen ook hier van korte duur en kon al snel een lachje niet onderdrukt meer worden.
Dan eindelijk op weg naar de outlet, want er moest toch echt nog een bezoek aan de Tommy en aan de Nike store worden gebracht. Dit bezoekje had twee voordelen: 1) de creditcard is weer netjes opgeschoond en 2) de riante kofferbak wordt nu ook volledig benut. De bagage kan nu niet meer verschuiven. Met het voorbereiden voor het eten zijn we redelijk snel klaar. In de supermarkt vullen we de overblijfselen van gisteren aan scheppen een vers bakje salade. We beginnen met nog redelijk wat licht te eten en snacken in het donker het laatste worstje op. Chris (de Amerikaanse buurman) heeft inmiddels het vuur al weer aangezet en heeft netjes gevraagd of hij ons niet teveel had afgeschrikt met de verhalen van eergisteren. Nou zeker niet, we hebben die avond het geweldig naar ons zin gehad. Ook vanavond was het weer bere gezellig, echter zonder politiek, want daarvoor had hij van zijn (to be) vrouw op z’n kop gekregen. Zo werkt dat.