5 Augustus: Montreal, the left overs

We hebben een appartement, dus zelf voor het ontbijt zorgen. We hebben gisteren al engelse muffins gehaald die we willen toasten. De toaster blijkt het maar half te doen, dus gaat Bas beneden nog een toaster vragen en komt terug met een klein oven/grilletje. Die doet het goed en al snel kunnen we lekker ontbijten. Het ding wordt wel loei heet aan de buitenkant en moet zo weer beneden worden afgeleverd. Een kort vriesbeurtje in het vriesvak doet wonderen, hij is al snel weet goed aan te pakken.

Dan start weer het inpak ritueel en ga ik aan mijn eerste left-over van gisteren van Montreal werken. We hebben een geo-cache niet gevonden en dat zit me niet lekker. Na even goed speuren blijkt het een minscuul klein magneetje te zijn, in een hoekje van een leuning. Gelukkig en blij loop ik terug naar het appartement, waar ik net Mirjam en de mannen mis in de lift. Gelukkig vinden we elkaar snel en kunnen we nog de ontbrekende moetjes van Montreal bewonderen. Er staat nog een geocache op het programma, die een beetje hetzelfde formaat heeft als ik in de ochtend heb gevonden. Die kan ook weer erbij op het lijstje met gevonden schatjes. In een lekker zonnetje met een mooi temperatuurtje lopen we verder naar de ondergrondse winkels. We hadden gisteren nog een belangrijk onderdeel ervan over geslagen en wilde die toch wel zien. Eenmaal op de juiste plek valt het allemaal wat tegen. Vooral veel winkels en een leuk idee dat alle winkels met tunnels verbonden zijn, het lijkt vooral veel op een gate op schiphol. We hebben het in ieder geval gezien. We lopen boven de grond terug en genieten nog even van het mooie Montreal en het gezellige sfeertje dat er hangt.

Montreal uit is, net als toen we erin reden, best lastig. Er wordt veel aan de weg gewerkt. Toch weten we in één keer de goede route naar Orford te pakken. Orford is een gebied in Canada, waar je prachtig kunt skiën. Helaas voor ons is er nu onvoldoende sneeuw, zeg maar gerust helemaal geen. Het hotel is een echt familiehotel met speeltoestellen en al. Onze jongens zijn daar nu toch wel wat te oud voor en maken goed gebruik van het zwembad voordat we wat gaan eten.

Het buitenbad is helaas gesloten, want er is wat onweer en er valt in korte tijd veel regen met een beetje hagel. De ski verhuur blijft echter dicht, want het blijft niet lang liggen.
In het hotel moeten we nog een uur wachten als we willen gaan eten, dus maar naar het dorp toe. Dat blijkt niet echt te bestaan, er staan in ieder geval wel een paar restaurantjes langs de weg. Zorgvuldig worden de verschillende restaurants beoordeeld en we kiezen er een die er leuk uitziet en aardig wat auto’s op de parkinglot heeft staan. Eenmaal binnen blijkt het helaas/gelukkig een pizzeria te zijn. De jongste gaat voor gelukkig, de oudste voor helaas. Gelukkig zijn het goede pizza’s, dus is het leed te overzien.

Weer terug in het hotel gaan we ons nog even vermaken bij de games. We vermaken ons zo met de vage danspasjes en wii spelletjes, dat we tot sluitingstijd ons ermee vermaken.