van Wijck on the road again

Alle blogs van onze reizen

Dag 17: Dirt road dagje (Capital Reef)

De dome is mooi en het gordijn is meer een vitrage en we kunnen het licht van de zon een terechte winnaar noemen. Wij zijn in ieder geval op tijd wakker. Buiten neemt de temperatuur al aardig toe en het is nog net lekker om wat english muffins op de bbq te gooien. Met een plakje boeren belegen en een tomaatje erop hebben we een lekker ontbijtje.

We slapen 2 nachten hier, dus hoeven we niet in te pakken en gaan we met alleen wat vuile kleren en een koelbox op weg om de ingang van de Cathedral Valley route te vinden. Een dirt road van 58 mijl. Ik had hierover een verslag van iemand gelezen en die had er 7 uur over gedaan. Dat vinden we iets aan de lange kant, maar een aantal uren lijkt ons wel mooi.

De eerste poging bleek, zoals je kan verwachten niet de juiste.  Wel gaaf om door dit landschap te rijden met alleen maar groene gravel bergen, maar het is ook wel flink schudden met de auto. Dus toch maar terug de weg op en de volgende zoeken. Daar vinden we een bordje langs de weg en weten we dat we goed zitten. We willen wel eerst door de rivier, want je wil er niet na 58 mijl achterkomen dat er net iets teveel water door de fremont-ford rivier stroomt en dat je er met de auto niet doorkomt.

We rijden al snel door een mooi landschap met prachtig gekleurde bergen en door wat rivierbeddingen die vooral als eigenschap hebben dat er geen water is. Het is dan ook hartje zomer, het smeltwater is al weg en het heeft ook niet geregend. Vol goede moed rijden en schudden we verder. Vooral als we door een wash of rivierbedding heen moeten is het flink schudden. Kleien of een scherpe V in de grond waar het laatste water doorheen is gegaan. Leuk dus.

We stoppen een aantal keren om al het moois te bewonderen. Van een enorm uitzicht over de vallei, of bergen met prachtige kleuren. Ook zijn er een aantal monolieten die boven het landschap uittornen. Het is duidelijk waar de vallei de naam vandaan heeft. Helemaal bijzonder is de berg van glas. Ineens is die blijkbaar ontstaan, mooi om te zien.

het rustige riviertje oversteken

Al met al doen we zo’n 5 uur over het tripje en dan blijk dat we de rivier als laatste van de trip moesten oversteken. Gelukkig staat het water niet al te hoog en is het zeker niet wild. De Jeep doorkruist hem dapper en we zijn weer terug in de bewoonde wereld. Onderweg zijn we welgeteld 2 auto’s tegen gekomen, bijzonder om zolang alleen in de natuur te zijn.

We frissen ons wat op bij de Dome, lezen wat en gaan naar Hanksville. De supermarkt  heeft wel wat voorverpakte spullen, we kopen er een gallon water en gaan eten in een van de weinige restaurants in het dorp. Binnen is het onvervalst fris met de airco op standje laag. Mirjam besteld de laatste half rack ribbetjes en ik neem een half pound burger. Op de terugweg pakken we de cache welkom in Hanksville en zien dat er vlak bij onze Dome nog een cache logt op de plek dat er een UFO is neergestort. Het is een klein stukje over een maanlandschap lopen en dan vinden we de ufo. Leuk gemaakt.

In de Dome probeer ik nog een film op de beamer te krijgen. Helaas passen de kabels niet op de telefoon en heb ik geen film op de laptop. Geen film op het dak van de Dome. Dan nog maar even genieten van de sterrenhemel en het lukt nu ook om er mooie foto’s van te maken.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *