Dag 2, Prima, maar heeft u geen witte?

Vannacht toch nog een paar keer wakker geworden, maar we hebben uiteindelijk goed geslapen. Om 6 uur nog even wat lezen en dan ging de wekker al weer. Voor de vakantie wat aan de vroege kant, maar we willen wel op tijd de auto ophalen. Na het douchen dus de koffers weer ingepakt en eerst Monique bellen, want die is jarig en het is nu rond 17:00 in NL. Bepakt en bezakt zie ik voor het hotel dat de bus er snel aankomt. De halte is dichtbij, dus hoeven we niet eens te rennen, wat wel fijn is met alle bagage die wij bij ons hebben. In de bus hebben we al snel een leuk contact met een local en zo is de drie kwartier snel voorbij.

Eenmaal op het busplatform (jawel dezelfde als gisteren) sta ik een beetje te hannessen met de koffer en mijn mobieltje om te zien hoe we moeten lopen naar AVIS. In no-time staat er een behulpzame dame voor mij en ze wijst zo de AVIS aan. Die zit dus, zoals wij spreekwoordelijk zeggen, om de hoek.
Niet veel later staan we al voor de rustige balie en worden we naar parkeervak S20 verwezen voor onze auto. Dat blijkt een enorme Dodge 7 zitter te zijn. Wel wat viezig en geen SiriusXM, wat ik er wel bijgeboekt heb. Dat is de satelliet radio, met leuke zenders en ook in de bergen een goede ontvangst. Dan maar even terug naar de balie, waar ze met schaamrood op de kaken zeggen dat er iets met het contract van AVIS met SiriusXM is en ze het niet op alle auto’s meer kunnen leveren. Na een klein beetje aandringen wordt de computer aan het werk gezet om een andere auto te vinden. Wat denk je, hij is er hoor. Op B40 staat een Jeep grand cherokee op ons te wachten. Die ziet er een stuk netter uit en is voor ons beter passend. Aangezien wij met de mannen zijn wezen ski-en met het kleinere broertje van deze Jeep (de auto van Reinier dus) is de keuze snel gemaakt.
Inmiddels is de rij wel wat langer geworden en ik piep even netjes voor om te vragen of ze even deze auto op mijn naam willen zetten. Dat willen ze wel, zodat we niet veel later langs de kiosk rijden in dit witte gevaarte.

Eerst maar eens wat ontbijt scoren, want dat hadden we nog niet gedaan en het loopt al tegen de klok van 10 -11 aan. We zijn nog aan het bespreken van hoe en wat, als ik een Denny’s spot. Lekker een
T-bonestake als ontbijt staat nog op de bucketlist. Daar blijft hij nog maar even op staan, want daar had ik nu echt geen behoeft aan. Ik denk ook niet dat die behoefte er ooit zal komen, maar het is toch altijd wel mooi om iets op de bucketlist te hebben en dit is dan een mooi blijvertje. Wel hebben we een lekker ontbijt met wat toast, ei, bacon en vieze worstjes. De buikjes zijn weer gevuld.

Waar de temperatuur gisteren tegen het frisse aanliep, is het nu met 30+°C een stuk warmer. Mooi om een walmart op te zoeken voor wat fris, water en broodbeleg. Na dit alles rijden we naar ons volgende hotel in Tarzana, een buitenwijk van LA.
Onderweg komen we er gewoon twee in het wild tegen, de Tesla Cybertruck. Wat is dat ding toch ergens foeilelijk en daarmee ook wel weer mooi. Laten we het hier maar op een bruut beest houden.
In het hotel hebben we een mooie kamer en er zit ook een best lekker buitenbadje bij. We nemen de lunch mee naar een tafel aan het zwembad en genieten daar maar even van waar wij zijn. Lekker relaxen met een zonnetje bij het zwembad en een boek.

Daarna pakken wij (vooral Mirjam bedoel ik dan) de koffers weer opnieuw in, zodat we daar de komende tijd goed mee vooruit kunnen. Dan is het al weer 18.30 en gaan we op zoek naar een restaurant. Er zijn er genoeg in de buurt en we eindigen uiteindelijk bij Chios Peruvian Grill. Iets waar Mirjam wat voorzichtig bij kijkt. Zeker als we dan ook nog een schaal bestellen met verschillende vis, waarvan 1 rauwe.
Het smaakte uiteindelijk allemaal lekker, met wat toppers en wat ok visjes.

Na het eten gaan we de eerste cache voor deze vakantie doen. Een klein stukje lopen en aldaar ook nog even moeten zoeken. Gelukkig wel gevonden, want het gaat om het vinden en niet zo zeer om het zoeken natuurlijk. De cache ligt wel op een leuk plekje, op een Charlie Brown brug over de weg heen.
Het is dan rond 20:30 en de schemering komt al flink opzetten. De temperatuur is nog echt lekker en zo lopen we terug naar het hotel om daar nog deze blog te schrijven en wat te lezen voordat de luikjes dicht gaan.