Zoals al voorspeld ging de wekker net iets eerder dan dat wij normaal zouden wensen, het is voor het goede doel denken we dan maar. We hadden het idee om te gaan lopen naar de bus, maar gelukkig wilde Renata ons wegbrengen waar wij dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Een lekkere start.
Bij Schiphol al een flinke file met taxi’s en gewone auto’s. Er gaan meer mensen vertrekken. Binnen valt de drukte mee, al moeten we toch even wachten op de computer die opstart problemen heeft. De security en paspoort controle gaan snel, dus hebben we genoeg tijd voor een ontbijtje naast de vliegtuigen.
Eenmaal in het vliegtuig bleek dat de lading niet goed was verdeeld, dat moest nog wel gefixed worden. Dus weer terug naar de gate rijden en uiteindelijk vertrokken we een klein uur later dan gepland. We hadden een overstap van 2 uur in London, dus maakte we ons daar niet zo’n zorgen om. De overstap verliep vrij soepel en al snel vlogen we naar Los Angeles toe. Net voordat wij het vliegtuig in stapten zagen we ook onze koffers over het platform sjeezen, dus die mochten ook mee. Een half uur eerder dan gepland landde wij, na een prima vlucht, met hapje, drankje, napje en een klein beetje turbulentie.
Na een warm welkom, met de bekende enorme vlag, staan we al snel oog in oog met de border protection officer. Het verloopt allemaal soepel en we moeten daarna zelfs nog wachten op onze koffer.
Voordat we het vliegveld verlaten koop ik online nog een nieuwe e-sim, zodat we voor een beetje normale prijs kunnen internetten. Dan op zoek naar de bus. Nou, dat is nog wel wat. De halte is een kleine kilometer buiten de luchthaven. We besluiten uiteindelijk de shuttle naar de metro te nemen en als hij bij een parkeerterrein stopt, lijkt dat een goede plek om de weg naar de bus te vinden.
De bushalte is nog een klein stukje lopen en we zien hem helaas net vertrekken als we in de buurt zijn. Dan maar een half uurtje wachten, wat uiteindelijk maar een kwartiertje werd. We mochten de drie haltes wel gratis meerijden naar het grote busstation. Daar merkte wij op dat het best wel lekker weer was. Zelfs een koel zeewindje met een graadje of 20 en een zonnetje. De vakantie is begonnen.
Een halte verder willen twee mensen, duidelijk net uit het vliegtuig, de bus nemen maar die hebben geen dollars op zak en je kan niet met een CC betalen in de bus. Ze lopen de bus uit en als ik aanbiedt de 2 dollars te betalen laat de buschauffeur ze gratis naar binnen. Jaja, je leest het goed. Voor één dollar pp zit je gerust drie kwartier in de bus. Als Nederlander is dat toch weer een fijne gedachte.
We raakte in ieder geval aan de praat en zij blijken ook uit NL te komen. Voor we het weten zijn we er al en niet veel later frissen we ons wat op in de hotel kamer. Het is inmiddels 4 uur, dus nog geen tijd om te gaan slapen.
We zitten vlak bij de zee, maar het is mij toch te fris om te gaan zwemmen. De Redondo Pier is een goed alternatief om even overheen te wandelen en de oceaanlucht op te snuiven. Er is ook wat live muziek en genoeg mensen op de zaterdag, dus vermaken wij ons goed. We kiezen een Mexicaans restaurantje tegenover het hotel, waar we lekker buiten nog wat kunnen eten.
Dan loopt het tegen 8 uur aan als we gaan douchen en wij toch maar zo vroeg al, gaan slapen. Mirjam is ook niet helemaal fit en wellicht dat wat slaap helpt. We nemen op de koop toe dat we dan maar wat eerder wakker worden, we zijn in ieder geval goed moe.
Net voor het slapen gaan krijgen het nieuws dat Trump een van Goghje heeft gedaan. Treurig dat er daarbij ook gewonde/dode in het publiek zijn gevallen.
