>>Gold River -> Campbell<<
Nu we al weer bijna terug naar huis moeten merken we doordat we al goed gewend zijn aan de tijd. We worden na 9 uur wakker. Het ontbijt in het hotel is eenvoudig en do it yourself. Dus even een potje koffie zetten, broodje in de toaster, hollandse kaas en worst erbij…klaar. Niet veel later is de auto weer ingepakt en nemen we afscheid van dit leuke hotel op een plek waar maar weinig mensen zijn en komen.
Net als een hondje overal een plasje moet doen, zo moeten wij een geocache achterlaten. Er ligt er een dichtbij het hotel, althans zou er kunnen zijn. Hij is al een poosje niet gevonden en ook wij kunnen hem niet vinden. De volgende in het dorp levert meer op en onder een trap zien we hem al snel liggen. Dat is ook weer gedaan.
We rijden eerst richting Tahsis. Een weg die niet veel bereden wordt. Het is blijkbaar niet eens rendabel om er asfalt op te leggen, al snel rijden we op een nette dirt road. Vergelijk het in NL maar met een gefreesde weg bij wegwerkzaamheden. Onze dikke 4×4 Tahoe heeft er in ieder geval geen problemen mee. Onderweg passeren we een mooi watervalletje, die we vanuit de auto op de foto zetten. Een klein stukje verderop zitten wat grotten, waarbij we in de auto bepalen die niet van binnen willen gaan zien. Het is ook best wel een gehobbel, dus besluiten we om te keren om via Gold River naar onze volgende overnachting te rijden. Alhoewel we deze rit gisteren nog in tegenovergestelde richting hebben gemaakt, zien we een hoop nieuwe dingen. het blijft mooi.
We lunchen wat laat, want onderweg voldeed het enige eettentje niet aan onze eisen, dus haalden we in Campbell iets lekkers bij de WalMart. Ook hier een grote keuze uit lekker brood. Dat hebben die Canadezen mooi gewonnen van de Yankees. Het motel ligt vlak aan de oceaan en we hebben twee kamers met een prachtig zicht op de oceaan. Op advies van de hotel eigenaar hebben we de Elk falls bezocht. De route is nog maar een paar jaar oud en aangelegd door BC Hydro, omdat ze de oude route voor een centrale nodig hebben. Het is een mooie hike, met weinig km’s maar wel aardig wat hoogtemeters. De watervallen zijn flink en maken een hoop lawaai. Grappig is dat je dat pas dichtbij hoort en een klein eindje ervan af al niet meer. Mirjam moest voor een mooi zicht nog wel op een wiebel de biebel brug, het is gelukt.
Een ander advies dat wij kregen was het eten bij Quay West, een kilometer naast het hotel. Ook hier het mooie uitzicht op de oceaan en lekker eten. Niels besteld een bier en hoeft zijn id niet te laten zien. Bas ziet zijn kans schoon en doet hetzelfde. Helaas komt even later de serveerster terug zonder bier, wel met de opdracht het ID te controleren. Voor Niels geen probleem, Bas is helaas nog geen 19.
Tijdens het eten komt er nog een flatje van de Holland – America lijn voorbij cruisen. Wat een enorm apparaat. Na het toetje gaan we terug naar het hotel waar we met een blik op de pikzwarte oceaan, de oogjes weer toe doen.
