Als we wakker worden zijn de rookpluimen van gisteren weggetrokken, al is het nog wel bewolkt. Als we naar buiten lopen, komen er van achter het motel net twee reeën aangelopen. Eentje waagt het de weg over te steken, maar rent snel terug als er een auto aan komt. Weer met z’n tweeën verdwijnen ze weer achter het motel. Als ik ernaartoe loop om te kijken of ze nog zichtbaar zijn, wil er net eentje weer naar voren lopen. Hij schrikt enorm van mij (terwijl ik toch mijn haren al had gedaan) en samen weten ze niet hoe snel ze weg moeten komen.
Voordat we uitchecken pakken we nog koffie en een voorverpakte pie, waarvan na een klein stukje al duidelijk is dat dat niet lekker is. 
Eerst nog even een geocache scoren bij de plaatselijke biep in de buurt. Het blijkt in een leuk vogelhuisje te zitten en het wordt bewaakt door een horde muggen. We schrijven snel onze naam op en vluchten weg om een ontbijt te scoren. Dat blijkt in Aberdeen goed te kunnen en we willen eigenlijk wel weer een keer een egg-McMuffin hebben. We vinden een Macje en ze willen graag voor ons dit broodje ei klaarmaken, we krijgen er ook een hashbrown (rosti uit de frituur) bij. Na dit ontbijt kopen we bij de Walmart nog wat vleeswaren en broodje voor onderweg en we rijden verder richting Olympic National Park.
Onderweg komen we langs Kalaloch, waar we een prachtig zicht hebben op de Pacific Oceaan. We zien zelfs een walvis, althans vooral de watersproeier in de verte. 
Het maakt de dag in ieder geval goed. Op het strand genieten we van het uitzicht op alle dode bomen die daar zijn aangespoeld en gooien we wat met de keien. Voor het zwemmen is het te koud, het is amper 18°C en het water is net zo warm als gisteren. Een no-go dus.
Bij ons hotel in Forks is de temperatuur al een stuk aangenamer, dus rijden we snel naar de zee. De temperatuur daalt echter enorm, naar mate we dichter bij de zee komen. Ook als we er zijn, nodigt het niet echt uit om er een (zeer) frisse duik te nemen. Dat moeten we dan maar bewaren voor een andere keer. Wel vinden we een mooie plek met picknick tafel waar we gaan lunchen.
Voor het avondeten gaan we naar de lokale Mexicaan. Vorige keer dat we hier waren was dat heel goed en ook heel druk. 
Nu is het een stuk minder druk en nog steeds erg lekker. Als we naar buiten lopen staan we allemaal op barsten, toch willen de heren nog wel een ijsje eraan toevoegen. Helaas is de ijssalon naast het restaurant voorgoed gesloten en na een omzwerving door het dorp wordt het een prefab shake bij het tankstation. Je stopt een bakje ijs in een machine en die roert wat tot het een shake wordt. Het smaakt in ieder geval prima.
Op de hotelkamer (eigenlijk meer een huisje met keuken, woonkamer en 2 slaapkamers) doen we nog een spelletje Yathzee voordat we de een na laatste nacht in de States gaan aanvangen.