We zetten de wekker omdat we een underground tour hebben geboekt vandaag. Het ontbijt in het hotel is niet erg bijzonder, daar verspelen we ook niet al te veel tijd aan.
Aan het begin van de tour geeft iedereen aan waar hij vandaan komt, wij winnen met Nederland en meteen volgt het verhaal van “Wie is de Mol”. Het blijkt voor veel extra klandizie te zorgen, een goede reclame dus.
De tour is echt leuk en de gids weet een hoop te vertellen. Zo was dit ontstaan voor de Chinese immigranten die naar Amerika werden gelokt om hier het werk te doen, dat de Amerikanen niet wilden doen. Voor hun veiligheid hebben ze toen deze ondergrondse verder uitgebouwd, waar het oorspronkelijk bedoeld was om goederen ondergronds te vervoeren. Nadat de Chinezen niet meer nodig waren, waren ze hun leven namelijk niet meer zeker. De ondergrondse deed ook goede zaken tijdens de drooglegging aan het begin van de vorige eeuw. Daarnaast was er ook nog een bordeel, dat nauw verbonden was met de ondergrondse. Gokken, zuipen, drugs en hoeren, alles kwam hier bij elkaar. Omdat het aangenaam koel was, maakte de slager ook goed gebruik van de deze ruimte. Ook werd hier het eerste ijs gemaakt in een van de eerste vriezers, al kan je dat natuurlijk niet vergelijken met de vriezers van nu.
Na de rondleiding kregen we nog wat details over de opnames te horen, waarna we op pad gingen naar Mt Hoo
d. Vandaag werden we getrakteerd op een mooi landschap naast een dikke rivier en tussen de bergen in. Een prachtige omgeving, waarbij we ook nog een lange trein aan de overkant hadden die met ons meereed. Een idyllisch plaatje.
We besluiten ergens iets te gaan lunchen en vinden in het dorp The Dallas een leuke brouwerij waar we iets kunnen eten.
Daarna stelt de auto een andere route voor, die we trouw volgen. Niet veel later stopt het asfalt en gaan we door op een dirt road. 
Deze is overigens netjes glad en eigenlijk is het alleen maar dat er geen asfalt op ligt, maar losse steentjes. Onze dikke 4×4 weet er, zelfs in de gewone stand (alleen 2 voorwielen actief) wel raad mee. De route leidt ons dwars door MtHood national forrest. Dwars door het woud heen, met de nodige hoogte verschillen, kortom genieten dus. Op een gegeven moment zien we zelfs een kleine beer op de weg. Hij ziet ons ook en voor dat we de camera kunnen pakken schiet hij al weg het bos in. Het maakt de dag wel compleet.
Vlak bij onze eindbestemming rijden we nog over een mooie rivier heen, die nu veel minder smeltwater hoeft te verwerken dan de afgelopen maanden. Een prachtig uitzicht, dat natuurlijk gefotografeerd moet worden. Het water is overigens wel heel, heel erg koud.
Het hotel ligt mooi in het bos en wordt volledig verbouwd. Gelukkig is dat alleen de buitenkant, dus hebben we daar binnen weinig last van. 
Wellicht dat we morgen vroeg wat bouw herrie gaan horen, maar daar komen we ook wel overheen.
Pal naast het hotel zit een mooie brouwerij. Daar gaan we ons diner eten en natuurlijk een biertje drinken. Al is dat laatste alleen voorbehouden aan de oudste heer in het gezelschap. Mirjam vindt het niet lekker en de jongens zijn nog te jong. Ik heb er in ieder geval twee geproefd en het is heerlijk bier. Het eten is ook goed, dus een geslaagde avond. Gelukkig worden we buiten nog even gewaarschuwd dat er zomaar sneeuw van het dak kan vallen. We negeren het met die hitte hier maar, de sneeuw ligt alleen nog maar boven op de berg.
Na al dit lekkers lopen we onder de dennenbomen terug naar het hotel waar iedereen nog even naar zijn/haar beeldscherm kijkt voordat de slaap gevat wordt.