We worden wakker na een lekkere en stille nachtrust. De airco kon uitblijven, omdat de temperaturen hier heel wat normaler zijn dan waar we de afgelopen tijd waren. 
Er zit geen ontbijt bij het motel, dus steken we de straat over naar de plaatselijke diner. Het is een leuk tentje in optimale, Amerikaans stijl. Het ontbijt is ook dito. Spek, ei, pannenkoeken en natuurlijk hash browns. Het is een lekker ontbijt en uiteraard weer net iets meer dan je eigenlijk zou willen, maar om het te laten staan is ook weer zoiets.
Voordat we naar onze volgende bestemming gaan kijken we nog even goed naar alle gebouwen in dit leuke Western plaatsje. Er is ook informatie op straat aanwezig over de oorsprong van de verschillende gebouwen met een foto uit de jaren 40-50. 
Je waant je zo in het wilde westen, zeker als we een winkel in gaan met allemaal cowboy prullaria. De verkoopster praat ons zeer geraffineerd de stoel in naast twee nep cowboys en we moeten natuurlijk ook wat attributen om ons heen verzamelen.
Als we net op weg zijn, blijkt dat we het adres van het hotel niet weten. Even rechtsomkeert gemaakt om met de Wifi van het motel het juiste adres te vinden. Met een kleine tussenstop voor wat brood en een balletje voor in het zwembad rijden we relaxes met maar liefst 80 miles/hour naar Provo.
Het hotel ziet er goed uit en er lonkt een mooi zwembadje buiten naast het hotel. Eerst even lunchen op onze kamer en dan snel het nieuwe balletje uitproberen. Bas en ik zijn de eerste en ik moet zeggen, het is een heerlijk balletje. Wat doet ie het goed. (correctie: Mirjam heeft daarvoor ook een paar keer het balletje gegooid met Bas) Niels komt iets later, want die gaat eerst nog ruim een uur op de loopband rennen. Ook wel erg dapper. Naast het zwemmen doen we niet veel meer.
Het diner bestaat uit een bezoek aan Sizzlers. Een grappig concept. Je besteld en betaald het hoofdgerecht bij de kassa als je binnenkomt en ook meteen de drankjes. Dan wordt je naar een tafel gebracht en kan je de salade bar op je bordje scheppen. Het is geen klein barretje, er zit ook pasta, taco’s, kipkluifjes etc. bij en wordt het hoofdgerecht gebracht. Ik nam overigens een biertje en dan wordt de manager erbij gehaald om te constateren dat ik toch echt wel genoeg jaren op de teller heb om een biertje te mogen drinken. Het is nog erger als ook de ober het aan tafel nog een keer komt controleren. Tja, het blijft Utah denken we dan maar. Het toetje is ook weer Do It Yourself, er is keuze genoeg.
Na al dit lekkers lopen we terug naar ons hotel. De lucht is inmiddels mooi zwart geworden, er komt een dikke omweersbui aan. We kijken even naar al dit moois en zien al een paar mooie bliksems voor ons. De temperatuur is overigens nog steeds op het niveau korte broek en polo.
Terug in de hotelkamer doen we een potje National Park-Yahtzee. Iedere dobbelsteen heeft naast een nummer ook een symbool dat met de NP’s te maken heeft. Die hebben we in de Bryce gescoord. Bas wint met 3 Yahtzee’s en is daar zichtbaar blij mee. Inmiddels raakt de kleine wijzer de 10 al weer aan en schoppen we de jongens naar hun kamer. Tijd om de dag in dromenland te verwerken.