Al vroeg (7:30) gaat de telefoon en ik snel vlug de slaapkamer uit om niet iedereen wakker te maken. Daarna gaat weer de telefoon. Joke heeft goed nieuws over Sjaak, de darmen werken. 
Blijkbaar hebben ze in het ziekenhuis Amerikaans gebruik over genomen, want er hangt een vlaggetje bij zijn bed. Goed om te horen dat het herstel voorspoedig verloopt. Weer terug op de kamer neemt iedereen er de tijd voor om wakker te worden. Al met al zitten we na 9 uur pas te ontbijten. Bij het inladen van de auto willen de jongens ook wel eens in zo’n enorme bak rijden. Dat kan natuurlijk en ze maken beiden een mooi rondje om de middenberm op de parkeerplaats, om hem vervolgens achteruit in te parkeren. Op een ongeplande noodstop na verliep het eigenlijk best prima.
De rit naar Cape Cod is niet al te lang en rond het middag uur kijken we of we mee kunnen met de walvistoer. Die is helaas vol en we besluiten dit morgen in te plannen. Dan nu maar snel naar het hotel, waar we vragen of we al zo vroeg kunnen inchecken. Na de melding dat onze kamer nog niet schoon is wordt er gebeld dat de kamerdame net klaar is met schoonmaken en dat we er toch op kunnen. Dat is lekker.
In het dorp kopen we lekkere broodjes en de jongens willen wel even gaan kanovaren. 
Met mijn rug lijkt het me niet de meest ideale beweging dus Mirjam en ik zetten de jongens in een kayak en krijgen maar heel even de tijd om ze uit te zwaaien. Zo snel zijn ze weg, op naar de zee. Dat kayakken viel hun toch nog wel wat tegen, je moet er wel iets voor doen. Gelukkig hebben ze voldoende tijd om naar een strandje te varen, daar even te vertoeven en weer terug te varen.
Bij het hotel zit een prachtig buitenzwembad, dat nog eens ernstig diep blijkt te zijn. De rest van de middag hangen we daar een beetje r
ond en zwemmen we wat. Voor het avondeten was het tijd voor een geocache. Op een afgelegen parkeerplaatsje staat al één andere auto en is een gezinnetje een beetje vaag aan het doen bij een paar struiken. Die zijn dus ook aan het geocachen, leuk. Ze waren al even aan het zoeken, maar met zoveel ogen tegelijk kon de vondst niet al te lang uitblijven.
Het eten blijkt lastiger. De eerste aanrader vanuit de receptie van het hotel bleek een geweldige hit te zijn. Enorm druk en we moesten minimaal 1.5 uur wachten, dus snel naar optie 2. Daar was de wachtrij een stuk korter en konden we na een 20 minuten al aan tafel. Het galmde daar lekker, maar het eten was er top. Daarna nog een ijsje voor Niels gekocht op het pleintje voor het hotel en dan snel op stok, want morgen vroeg op om de walvissen te zien