Voor het slapen gaan kregen we nog net een naar bericht uit Nederland. Sjaak ligt in het ziekenhuis en is net geopereerd. Iets met een ontsteking van endeldarm en blinde darm en veel pus. Snel kijken hoe het zit met de tijd, oei…5 uur in de ochtend in NL. De mail is van 22:00, is dat onze lokale tijd of die uit NL. Na wat Sherlock Holmes activiteiten schatten we in dat we Joke kunnen bellen en die is inderdaad nog wakker. We balen enorm dat we er niet fysiek kunnen zijn, al doet het gesprek aan beide kanten van de lijn goed.
We worden voor de laatste keer deze vakantie in Canada wakker. We willen ontbijten in zo’n fout restaurantje dus pakken we de auto in met een leeg maagje, het is goed te doen. Het is al lekker druk in het restaurantje en iedereen kan een “lekker” ontbijtje selecteren. Gelukkig bedacht Mirjam op tijd dat we dry toasted bread moesten vragen, anders gooien ze er een enorme berg boter overheen en is het niet te nassen. We blijken de bestelling goed te hebben gedaan en genieten van een real Breakfast in America zoals Supertramp al eens mooi bezong. Toch wel balen dat het concert in December niet doorgaat omdat zanger Rick Davies ernstig ziek is.
Dan is het op naar de States. Bij de grens is er een niet al te lange rij en blijken de paspoorten in de koffer te zitten. Met een of andere helder actie heb ik deze eergisteren uit de fototas gehaald en in de koffer gedaan met het idee om niet te veel mee te slepen. Ze zijn gelukkig snel gevonden en een half uurtje laten rijden we met de Tahoe weer op de I-95 in de States. 
We rijden iets om naar het plaatsje Lincoln, zodat we de mooie route 112 door het White Mountain forrest kunnen rijden. Het is inderdaad een hele mooie route met bomen, bergen en water. Wat kan een mens zich nog meer wensen. Iets na drieen komen we bij de gele cottage aan en worden we hartelijk welkom geheten. Ik had dit al in Maart gereserveerd en dat blijkt een bijzonder iets te zijn, het moest tijdens het welkom nog even aangehaald worden :-). In een wat gedateerde, doch schone cottage voelen we ons al snel thuis. Er is een BBQ en vuurplaatsen genoeg. Hier gaan we ons de komende drie dagen wel goed vermaken.
Eerst maar een wasje doen, want de laatste schone onderbroek zit al om het kontje. In het dorp zijn maar liefst twee Laundromats, we kunnen kiezen. De eerste is voor ons de beste (heel eerlijk wisten we toen nog niet dat er keuze was maargoed) en al snel zitten de wasjes erin. Daarna vinden we een supermarkt waarbij je denkt: “Hier wordt ik nou blij van”. Veel verse producten en goed brood. We gaan BBQ-en dus slaan we meer dan voldoende daarvoor in. Het is dit keer niet onze schuld, maar een lekker stukje vlees weegt hier nou eenmaal ruim een kilo.
Als we terugkomen bij de cottage wordt het al aardig donker. Gelukkig hebben we kaarsen gekocht en een zaklampje meegenomen. Het aanmaken van de BBQ gaat gemakkelijk met de snelstart kolen hier. Als je de zak opent komt er al een peutwalm op je af en bij het aansteken blijkt het concept goed te werken. Met een zachtruisend miniwatervalletje op de achtergrond zitten we heerlijk buiten, terwijl de eigenaar ons nog voorziet van extra kaarsen zodat we iets meer kunnen zien. Na het eten worden de jongens enigzins dringend verzocht om Marshmallows te komen roosteren bij het vuurtje van de buren. De wijn en het bier vloeit rijkelijk, dikke gesprekken over de regering van de States en het oneerlijke inkomstenbelastingstelsel, kortom een geweldige avond bij een kampvuur. Pas tegen twaalf uur gaan we alle vier ons mandje opzoeken.