Om een of andere reden ben ik iets na vijfen klaarwakker. Ik zal het ermee moeten doen en benut de tijd om de blog online te zetten. Gisteravond lukte dat niet zo goed omdat de internet verbinding niet zo stabiel was als gewenst, het lukt nu wel.
Het ontbijt is wat beperkt, maar toch wel voldoende keus om iedereen een gevuld buikje te geven. We vertrekken niet al te laat, want we hebben een lang programma. Bij de Safeway worden wat broodjes ingeslagen en natuurlijk een Starbucksje die bij elke Safeway wel in het pand zit. We gaan op weg en komen inmiddels McDonald’s nummer 23 tegen. De mannen houden dit goed bij, al kan niet uitgesloten worden dat er wellicht een dubbeltelling bij zit.
De rit naar Crater lake is mooi en voert ons langs lange paden van enorm grote bomen die naast de weg staan als een erehaag, awesome. Het valt ons op dat de Amerikanen die we bij Seattle tegen kwamen en over deze reis vertelden Oregon maar een duffe staat vinden om door heen te rijden. Wij komen alleen maar de meest mooie bergachtige gebieden tegen met relatief veel variatie. Ook de hoogte van 2400 meter die we vandaag hebben aangetipt geeft al aan dat het alles behalve saai is, het blijven rare lui die Yankees.
Na net iets te lang bij de ingang van het Crater Lake NP gewacht te hebben komen we na een paar mijl bij de grote plas aan. Het is een volgelopen vulkaankrater die op sommige plaatsen tot meer dan 300 meter diepte reikt. Wij krijgen een overweldigende blik op deze plas water die een hele mooie diepe kleur blauw heeft. Samen met de lucht is het totaal plaatje meer dan compleet. Na wat foto’s bij de eerste uitkijkpost gemaakt te hebben besluiten we om de 2e stop een kleine trail te lopen. Deze blijkt de rand te volgen naar de volgende parkeerplaats, een ruime mijl van elkaar verwijderd. Onderweg zijn er nog een paar mooie plaatsen waarop het meer vanuit een andere hoek te zien is, priceless.
Daarna is het nog een kleine twee uur rijden naar Grant Pass, onze volgende overnachtingsplaats. We zijn er bijtijds en rijden eerst door naar de Hellgate boten, want morgen hebben we daar om 8.45 uur een plaatsje en we willen natuurlijk wel op tijd zijn. We zijn snel gevonden en krijgen meteen de tickets mee, daar hoeven we morgen niet meer op te wachten.
Het hotel heeft een lekker doch fris zwembadje. Met een buitentemperatuur van 30+ is dat best wel lekker. Na het zwemmen worden we door de baliemedewerkster nog even aangeschoten, er is iets met de creditcard. Nog een keer geswiped en nog steeds de melding over iets met saldo. Ik check snel de app, die me op dat gebied gerust stelt. De CC van Mirjam blijkt wel te werken, dus so far so good. Bij Denny’s eten we een lekkere dikke burger, die zelfs zo dik is dat ik hem niet helemaal op krijg. Bas heeft nog wat meer over en de serveerster vraagt met wiebelende tanden of we een bakje togo willen. Het missen van tanden lijkt een voorwaarde te zijn om hier te mogen werken. Het geeft ook aan dat we het in NL best wel goed voor elkaar hebben met onze zorg. We laten de burger maar achter en lopen terug naar het hotel om de auto door de selfwash heen te halen. In die paar dagen is hij wel erg stoffig geworden, dus een sproeibeurtje kan geen kwaad. Met een blinkende bolide keren we terug om snel een bezoekje van Klaas Vaak te krijgen.
