 |
| Idaho fall |
 |
| Een gevulde bak |
We starten de dag met een goed ontbijt in het hotel. Er wordt zelfs door twee aardige dames ter plaatse een omelet met zelfgekozen ingrediënten gefabriceerd. De wafels moeten we zelf doen, maar dat vinden de jongens eigenlijk alleen maar leuk. Daarna nog even zwemmen voordat we de auto weer inpakken en op pad gaan.
Eerst gaan we de Idaho watervallen bekijken, die recht voor het hotel liggen. Als je bij de oever van de rivier staat is het een flinke herrie en kan je blijven kijken naar al dat vallende water.
Dat doen we niet, want we willen nog naar de Craters of the Moon. We gaan niet weg voordat we de zwanen, ganzen of eenden van wat brood hebben voorzien en alles overhoop hebben gehaald om de verdwenen iPod van Niels weer terug te vinden.
De Craters of the Moon doet zijn naam eer aan. Een grote zwarte vlakte van lava geeft het landschap een heel ander aanzicht dan het er waarschijnlijk 2000 jaar geleden heeft uitgezien. Het is een leuke rit, met een aantal korte uitstapjes. Het beklimmen van een bergje blijkt nog een flinke klus, tenminste als je het afmeet aan het gehijg als we naar boven ploeteren. Het uitzicht over de lava is dan een mooie beloning. Tussen de lava door hebben toch nog wel wat bomen en ander groen spul een thuis gevonden. Boven op de berg staat een boom die voor deze regio by far op de meeste foto’s staat. Wij doen vrolijk hieraan mee.
Ook bezoeken we de spetter cones, waar goed is te zien hoe de lava in dikke vlokken uit de krater is gekomen.
Als klap op de vuurpijl gaan we een aantal caves in. We waren voorbereid, dus de zaklampen mee. De eerste 2 caves zijn goed te doen en eigenlijk meer een gleuf, dan een cave.
De laatste levert een grotere uitdaging op. Een hele donkere grot in, waar zelfs nog een beetje ijs blijkt te liggen. Sowieso is het temperatuurverschil enorm en dat terwijl de deur altijd open staat, sterker nog: er is niet eens een deur. De grot blijkt doodlopend te zijn, het is onze tijd nog niet dus keren we om. Na nog even goed het hoofd gestoten te hebben komen we ongeschonden uit de grot. Dit was weer een hele nieuwe en leuke ervaring.
De weg naar Twin falls duurt nog wel even en is redelijk eentonig. Op zich heeft dat ook nog wel wat, gewoon een uur op een lopende band rijden :-).
Twin falls blijkt een flinke stad te zijn met veel restaurantjes. We hebben niet zoveel trek, dus gaan we naar Jack. Na de keuze uit het uitgebreide menu gemaakt te hebben moet er nog 1 keer veranderd worden als blijkt dat ze Oreo shake verkopen. Geen verkeerde keuze kunnen we nu zeggen.
De hotelkamer is erg groot en ook het zwembad overtreft alle verwachtingen. Daarom moet er nog even gezwommen worden, voordat er geslapen kan worden.
er
