Vandaag wordt het een reisdagje. We gaan van Las Vegas naar ons favoriete park: De Bryce Canyon.
We nemen de tijd voor het opstaan en ontbijten in het hotel. Er is voldoende keuze en om 11 uur wordt ook het lunch buffet gestart. Een mooie gelegenheid voor de jongens om nog snel een softijsje van dat buffet te maken en het feest is compleet. Rond het middaguur zwaaien we met Elvis op de radio Las Vegas goodbye.
We komen onderweg onze eerste file tegen, wegwerkzaamheden. Mirjam neemt voor het eerst plaats achter het stuur van de
enorme bolide. De stoel heeft een geheugen waarbij alle instellingen inclusief de spiegeltjes onthouden worden. Voordat Mirjam kan gaan rijden programmeren we de stoel voor haar in zodat we gemakkelijk kunnen wisselen.
Een stuk hebben we 2 jaar geleden al vanuit de andere richting gereden en het ziet er vanuit deze kant nog mooier uit. Vele kleuren steen, in allerlei verschillende structuren en gevormd door weer en wind.
Onderweg rijden we tegen het advies van de navigatie in de toeristische route door Dixie National Forest heen. Wat een prachtige route door de heuvels/bergen en we zien ook regelmatig een bambi waar we zelfs hard voor moeten remmen om een van deze voorrang te geven. Het is een mooie rit en langzaam kleurt het landschap rood/groen/geel en we rijden door de tunnels van red canyon de Bryce binnen.
Het hotel dat we hebben geboekt is splinter nieuw en we krijgen een enorme 6 persoonskamer. Eten doen we aan de overkant bij Ruby’s Inn, veel keuze in restaurants is daar overigens niet maar dit is prima. Met het vooruitzicht om morgen in de Bryce een grote trail te lopen vallen we in slaap.
